Από το 1985 και έως το 2006 διατηρούσε τη στήλη της τεχνοκριτικής στην εφημερίδα Τα Νέα, διαδεχόμενος την Ελένη Βακαλό, ενώ συνέχισε να δημοσιεύει κείμενά του στο ίδιο έντυπο έως και το 2021.
Είχε γράψει τα βιβλία: Σπύρος Βασιλείου. Εκθέσεις (πρόλογος Μαρίνου Καλλιγά), Ίκαρος, Αθήνα, 1982∙Ύπερ προϊόν: η σύγχρονη Ελληνική τέχνη και η μεταβιομηχανική κοινωνία, εκδ. Spot Thompson, Αθήνα 1988∙Νεοελληνική τέχνη, 20ός αιώνας: ζωγραφική-χαρακτική-γλυπτική: οι πολύτιμες συλλογές της Πινακοθήκης Ρόδου (σε συνεργασία με τον Ανδρέα Λεβούνη), Υπουργείο Αιγαίου, Αθήνα 1999∙ Ο Μύθος της γυναίκας στην σύγχρονη ελληνική ζωγραφική (1930-2000) / The myth of woman in modern greek painting (1930-2000), Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, Άνδρος 2001∙ Νέα εικονολατρεία: η θριαμβευτική επιστροφή της ζωγραφικής αναπαράστασης, Fine Arts-Καπόπουλος, Αθήνα 2003∙ Δρούγκας (σε συνεργασία με την Θεοδώρα Πασαχίδου), Κ. Αδάμ, Αθήνα 2008∙ Η Νεοελληνική τοπιογραφία από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα: όραμα, εμπειρία και ανάπλαση του χώρου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών & Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, Αθήνα 2009 κ.ά.
Κείμενά του για την ελληνική ζωγραφική δημοσιεύτηκαν, επίσης, στα περιοδικά Ζυγός, Αντί, Χάρτης, Τέταρτο κ.ά., καθώς επίσης και σε καταλόγους εκθέσεων και σε συλλογικούς τόμους.
Οργάνωσε μουσειακές εκθέσεις για το Υπουργείο Πολιτισμού, εργάστηκε ως ανεξάρτητος επιμελητής εκθέσεων και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης (Ρόδος). Υπήρξε, επίσης, σύμβουλος της Εθνικής Πινακοθήκης (1990-94), σύμβουλος της Κτηματικής Τράπεζας σε θέματα πολιτισμού. Το 1993 εξελέγη μέλος της Academia Europaea.
Πέθανε στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 2022.