Ο καθηγητής Mark Crinson, στη διάλεξή του, με θέμα Babel as Modernism, υποστήριξε ότι οι επιπτώσεις της ηθικής του διεθνισμού –οι προσδοκίες, οι αποτυχίες, οι διάφορες εκφάνσεις του– για τη μοντέρνα αρχιτεκτονική, έχουν παραμεληθεί εδώ και πολύ καιρό από τους ιστορικούς της αρχιτεκτονικής. Στο βιβλίο του, Ξαναχτίζοντας τη Βαβέλ: Μοντέρνα Αρχιτεκτονική και Διεθνισμός, που εκδόθηκε το 2017, ανανέωσε το ενδιαφέρον για αυτή τη σχέση, υποστηρίζοντας τόσο την κεντρική σημασία του διεθνισμού για τον μοντερνισμό, όσο και την επικαιρότητά του.
Σε αυτή τη διάλεξη εξέτασε μια μορφή διεθνισμού στην αρχιτεκτονική, που αποκαλεί «Σειριακή διάταξη», η οποία αποτέλεσε κατεξοχήν υπόδειγμα για τη Λεωφόρο των Εθνών στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού το 1900. Παρόλο που το υλικό αυτό είναι γνωστό, πρόθεσή του είναι να το εξετάσει με μια διαφορετική ματιά· αρχικά ως μία «δομή-αποκύημα της φαντασίας» (‘fantasy structure’), στη συνέχεια να παρουσιάσει πώς υιοθετήθηκε από το μοντέρνο κίνημα που αναδύθηκε τη δεκαετία του 1920 και να τονίσει τη στενή σχέση που είχε με τη διεθνή αποστολή διακυβέρνησης που χαρακτήριζε την Κοινωνία των Εθνών. Επιχειρηματολόγησε ότι η «Σειριακή διάταξη» μεταφέρθηκε στον μοντερνισμό, αν και με διαφορετική μορφή, χωρίς την ίδια αντίληψη του ιστορικού χρόνου και σίγουρα χωρίς την επιφανειακότητα των εκλεκτικιστικών εθνικών ταυτοτήτων, αλλά με παρόμοια αίσθηση εθνικής αντιπροσώπευσης και κατάρρευσης του γεωγραφικού χώρου.
Ο Mark Crinson είναι Καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Birkbeck, University of London, όπου και διευθύνει το Architecture Space and Society Centre. Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία: Empire Building: Victorian Architecture and Orientalism (1996), Modern Architecture and the End of Empire (2003), Stirling and Gowan: Architecture from Austerity to Affluence (2012), Rebuilding Babel: Modern Architecture and Internationalism (2017), Alison and Peter Smithson (2018), και (με τον Richard J. Williams), The Architecture of Art History (2018). Αυτή την περίοδο εργάζεται σε μια μελέτη για το Μάντσεστερ στον 19ο αιώνα, με τον προσωρινό τίτλο After Shock: Architecture and Image in the First Industrial City. Είναι Πρόεδρος του European Architectural History Network.